Hiç hoşnut değilim hayatımdan ...
İşimden nefret ediyorum , sevmiyorum mecburiyetten çalışıyorum çünkü evde oturmak istemiyorum , çünkü yeni mezunum ve benim şehrimde bir kadının bulabileceği iş ortalama böyle ve şu an iş değiştirmem komple bırakmam lazım , sınavım var KPSS VAR.
Bahsetmek , düşünmek bile kendimi eksik hissetiyor ,işimi garantiye bırakmak 2 sene daha hayatımı ertelemek istemiyorum .Tamam ertelemek istemeybilirsin;PEKİİİİİ bunun için ne yapıyorsun diye sor işimden gelip ki genelde 7.30 dan önce olmuyor!!! sonra 9 kadar yemek ye kendine gel fln derken,
Asıl işkence başlıyor benim için ders çalışmaya çalışma işkencesi , işimdn hiç menun değilim sosyal hayatımı sıfıra indiyor, sürekli bağıran patron (malesef işi yüzünden böyle:(),iş yükü vermeyen her iş yapmaya , bişeylere elimi ne zaman atsam ,sen onu bana ver demenin gizli ve kibar yolunu yapan patrona ve iş arkadaşlarına sahibim arggghhhhh deli oluyorum deli .
Böyle bir işe sahip olduğum halde, böyle düşündüğüm halde ben ne yapıyorum NE YAPIYORUM ???
Eve gidince zorlaya zorlaya 1 saat ders çalışıyorum, böyle ruhum darala darala , kafamı duvarlara vurma istediğimle beraber ders çalışıyorum, üstelik yaptığımın yetersiz olduğunu biliyorum ama yapamıyorum yapamıyorum ve delirmek üzereyim...
Çözüm bulmaya çalışıyorum , kendimce kalıparlımı yıkmaya çalışıyorum ama olmuyor ...
Arayışlardayım, depresyonladayım ...
Kısaca:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder